https://muzeum.sanok.pl/modules/mod_sj_flat_menu/assets/images/icon_active.png

Mandylion, 1664 r., Jankowce Mandylion to wizerunek twarzy Chrystusa na chuście, lecz w odróżnieniu od łacińskiej Chusty św. Weroniki oblicze Zbawiciela nie posiada znamion cierpienia (otwarte oczy, brak korony cierniowej). Według legendy wizerunek powstał na prośbę ciężko chorego króla Edessy – Abgara panującego od 13 do 50 r. n.e. Wysłannik tego władcy miał wykonać portret Chrystusa, gdyż ten nie mógł osobiście przybyć do Abgara, ale mimo długich starań nie był w stanie uchwycić cudownej twarzy Pana. Widząc to, Chrystus umył i osuszył twarz płótnem, na którym utrwaliły się Jego rysy. Przywieziony podarunek spowodował natychmiastowe ozdrowienie króla, a chusta stała się niezwykle popularna (Mandylion z Krempnej i z Jabłonicy Ruskiej, XVI w.; z Wysowej, 1. ćw. XVII w.; z Jankowiec, 1664 r.,  sala II, parter).